пробода́ть​II несов., уст. прапо́рваць; (прорывать) прарыва́ць; (пробивать) прабіва́ць; (прокалывать) прако́лваць; (продырявливать) прадзіра́ўліваць; мед. прабада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prong

[prɔŋ]

1.

n.

1) зуб -а m. (відэ́льца, ві́лаў)

2) ві́лы pl. only, разгалінава́ньне n. (даро́гі, струме́ньчыка)

2.

v.t.

1) прабіва́ць, прапо́рваць ві́ламі

2) падыма́ць ві́ламі (се́на), узрыхля́ць ві́ламі (зямлю́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)