сачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., со́чыцца; незак.

1. Цячы, выцякаць па кроплі або тонкім струменем з чаго-н.; выдзяляцца.

Вада сочыцца з цэбра. 3 бярозы сачыўся сок.

2. Пранікаць, пападаць унутр (пра вадкасць).

У боты сочыцца вада.

3. перан. Пранікаць куды-н. праз што-н. (пра святло, гукі і пад.).

Праз шчыліны дзвярэй сачылася святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праніка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пранікаць — пранікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыфундзі́раваць, ‑руе; зак. і незак.

Пранікнуць (пранікаць) шляхам дыфузіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pervade [pəˈveɪd] v. fml распаўсю́джвацца; праніка́ць, напаўня́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спана́траваць

пранікаць у што-небудзь, дасягаць чаго-небудзь, даследаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спана́трую спана́труем
2-я ас. спана́труеш спана́труеце
3-я ас. спана́труе спана́труюць
Прошлы час
м. спана́траваў спана́травалі
ж. спана́травала
н. спана́травала
Загадны лад
2-я ас. спана́труй спана́труйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спана́труючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уе́длівы, -ая, -ае.

1. Здольны глыбока пранікаць, уядацца ў што-н.

У. пах.

Уедлівая фарба.

2. перан. Які ўнікае ва ўсе дробязі; прыдзірлівы.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. уе́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проника́ть несов.

1. праніка́ць; (проходить) прахо́дзіць; (попадать) трапля́ць, папада́ць; (просачиваться) прасо́чвацца; (пробираться) прабіра́цца; (прокрадываться) пракра́двацца;

2. перен. (распространяться, укрепляться) праніка́ць, прасяка́ць; см. прони́кнуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мыслі́цель, ‑я, м.

Чалавек, здольны творча мысліць, глыбока пранікаць у сутнасць з’яў; мудрэц, філосаф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтге́наўскі, -ая, -ае.

1. У выразе: рэнтгенаўскія прамяні — нябачныя прамяні, што з’яўляюцца кароткімі электрамагнітнымі хвалямі, якія здольны пранікаць праз непразрыстыя прадметы.

2. Які мае адносіны да прымянення такіх прамянёў.

Р. здымак.

Рэнтгенаўская апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)