orator [ˈɒrətə] n. fml ара́тар, прамо́ўца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spellbinder [ˈspelbaɪndə] n.

1. палымя́ны прамо́ўца

2. захапля́льны твор

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

orator

м. прамоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mówca

м. прамоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spokesman [ˈspəʊksmən] n. (pl. -men) дэлега́т, прадстаўні́к; прамо́ўца (ад групы людзей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rédner

m -s, - дакла́дчык, прамо́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Speaker

['spi:kər]

m -s, - спі́кер, прамо́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рыто́рыка ’тэорыя аратарскага мастацтва’, рытары́чны ’напышлівы, упрыгожаны словамі’ (ТСБМ), ры́тар ’прамоўца’, ’настаўнік красамоўства’ (ТСБМ). З грэч. ῥητορική.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

krasomówca

м. красамоўца; прамоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przedmówca

м. папярэдні прамоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)