пролома́ться пралама́цца, мног. папрало́млівацца, папрало́мвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадушы́цца

‘праламацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праду́шыцца праду́шацца
Прошлы час
м. праду́шыўся прадушы́ліся
ж. прадушы́лася
н. прадушы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

улама́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., уло́міцца; улама́ўся, -ма́лася; зак. (разм.).

Праламацца пад уздзеяннем цяжару.

Дах уламаўся.

|| незак. уло́млівацца, -аецца і уло́мвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прало́мвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праламацца (у 1 знач.).

2. Зал. да праломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прало́млівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да праламацца (у 1 знач.).

2. Зал. да праломліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прало́млівацца несов., возвр., страд. прола́мываться; см. пралама́цца 1, прало́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадушы́цца ​1, ‑душыцца; зак.

Прагнуцца, праламацца пад цяжарам чаго‑н.

прадушы́цца ​2, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Разм. Прасякнуцца, насыціцца духамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улама́цца, уломіцца; пр. уламаўся, ‑малася; зак.

Разм. Праламацца пад уздзеяннем цяжару. [Мацвей:] Шула ў пограбе пастаўлю, а то столь гатова ўламацца. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праламля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да праламацца (у 2 знач.).

2. перан. Кніжн. Атрымліваць, набываць іншы, новы сэнс, змест у чым‑н. Хораша, такім чынам, раскрываў крытык эвалюцыю светаўспрымання Брусава, заўважаючы, як супярэчліва праламлялася яна ў змесце і форме яго паэзіі. Лойка.

3. Зал. да праламляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

załamać się

załama|ć się

зак.

1. надламацца; загнуцца; праламацца; заваліцца, рухнуць;

lód się ~ł — лёд праваліўся;

2. перан. зламіцца; не вытрымаць; прыйсці ў адчай;

~ć się na duchu — упасці духам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)