пракалупа́ны разг. проковы́рянный; проколу́панный; см. пракалупа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і пракалупаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папракалу́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пракалупаць што‑н. у многіх месцах. Папракалупваць дзіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)