ружо́ва-празры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ружо́ва-празры́сты ружо́ва-празры́стая ружо́ва-празры́стае ружо́ва-празры́стыя
Р. ружо́ва-празры́стага ружо́ва-празры́стай
ружо́ва-празры́стае
ружо́ва-празры́стага ружо́ва-празры́стых
Д. ружо́ва-празры́стаму ружо́ва-празры́стай ружо́ва-празры́стаму ружо́ва-празры́стым
В. ружо́ва-празры́сты (неадуш.)
ружо́ва-празры́стага (адуш.)
ружо́ва-празры́стую ружо́ва-празры́стае ружо́ва-празры́стыя (неадуш.)
ружо́ва-празры́стых (адуш.)
Т. ружо́ва-празры́стым ружо́ва-празры́стай
ружо́ва-празры́стаю
ружо́ва-празры́стым ружо́ва-празры́стымі
М. ружо́ва-празры́стым ружо́ва-празры́стай ружо́ва-празры́стым ружо́ва-празры́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цьмя́на-празры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цьмя́на-празры́сты цьмя́на-празры́стая цьмя́на-празры́стае цьмя́на-празры́стыя
Р. цьмя́на-празры́стага цьмя́на-празры́стай
цьмя́на-празры́стае
цьмя́на-празры́стага цьмя́на-празры́стых
Д. цьмя́на-празры́стаму цьмя́на-празры́стай цьмя́на-празры́стаму цьмя́на-празры́стым
В. цьмя́на-празры́сты (неадуш.)
цьмя́на-празры́стага (адуш.)
цьмя́на-празры́стую цьмя́на-празры́стае цьмя́на-празры́стыя (неадуш.)
цьмя́на-празры́стых (адуш.)
Т. цьмя́на-празры́стым цьмя́на-празры́стай
цьмя́на-празры́стаю
цьмя́на-празры́стым цьмя́на-празры́стымі
М. цьмя́на-празры́стым цьмя́на-празры́стай цьмя́на-празры́стым цьмя́на-празры́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прозра́чный прям., перен. празры́сты;

прозра́чное стекло́ празры́стае шкло;

прозра́чный намёк празры́сты намёк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўце́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Слабы празрысты цень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўпразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Амаль празрысты, не зусім празрысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слюда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

Празрысты слаісты мінерал.

|| прым. слюдзяны́, -а́я, -о́е.

Слюдзяная жыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрызалі́т, -у, Мі́це, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру.

|| прым. хрызалі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўпразры́сты, ‑ая, ‑ае.

Амаль празрысты, не зусім празрысты. Напаўпразрыстая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мутнава́ты, -ая, -ае.

Крыху мутны, не зусім празрысты.

Мутнаватае люстра.

Мутнаватая вада.

|| наз. мутнава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празры́ста нареч., прям., перен. прозра́чно; см. празры́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)