прое́ктор кино прае́ктар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяпрае́ктар, ‑а, м.

Праекцыйны ліхтар для паказу дыяпазітываў; дыяскапічны праектар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzutnik

м. праектар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

projector

[prəˈdʒektər]

n.

1) прае́ктар -а m. (апара́т)

2) праекта́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyświetlacz

м.

1. праектар;

2. табло

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мікрапрае́ктар

(ад мікра- + праектар)

аптычны апарат мініяцюрных размераў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыяпрае́ктар

(ад дыя- + праектар)

праекцыйны ліхтар для паказу дыяпазітываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кінапрае́ктар

(ад кіна- + праектар)

апарат, прызначаны праектаваць кінафільмы на экран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

projekcyjny

праекцыйны;

aparat projekcyjny тэх. праекцыйны апарат, праектар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Projéktor

m -s, -tóren

1) прае́ктар, праекцы́йны апара́т

2) гл. Projektant

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)