прабраха́цца, ‑брашуся, ‑брэшашся, ‑брэшацца; зак.

Разм. груб. Прагаварыцца, прабалбатацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сболтну́ть сов., однокр., разг. збалбатну́ць; прагавары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проболта́ться​II сов. (проговориться) разг. прагавары́цца (аб чым), прабалбата́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збалбатну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і без дап.

Разм. Сказаць тое, чаго не варта было казаць; прагаварыцца ў гутарцы, размове.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Загадзя дамовіцца пра што-н.; прыйсці да згоды ў выніку перагавораў.

У. аб сустрэчы.

Угаварыліся, што збяромся ў нядзелю.

2. Сказаць лішняе, прагаварыцца (разм.).

Чалавек угаварыўся, а потым паправіўся.

|| незак. угаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́болтать сов., прост. вы́балбатаць (што), прагавары́цца (каму, перад кім, у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́буркнуць ’выказаць што-небудзь тайнае’ (Нас.), выбуркнуцца ’прагаварыцца, выдаць тайну’ (Нас., Юрч.). Да бу́ркнуць ’сказаць невыразна, не падумаўшы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́болтнуть сов., однокр., прост. вы́балбатнуць (што); прагавары́цца (каму, перад кім, у чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

let the cat out of the bag

прагавары́цца, вы́даць сакрэ́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verschwátzen

1.

vt разбалбата́ць

2.

(sich) прагавары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)