пра́га

Ст.-бел.

1. Агароджа з жэрдзя з варотамі ў канцы вёскі. Тое ж прога.

2. Брамка, веснічкі. Тое ж прога.

□ нас. п. Прага каля р. Вісла (Статистический обзор государственных имуществ за 1858 г. СПб, 1861).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

карысталю́бства, -а, н.

Імкненне да асабістай выгады, прага да нажывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́мста, -ы, ДМ -сце, ж.

Адплата за прычыненае зло, жаданне адпомсціць.

Прага помсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажы́ва, -ы, ж.

Лёгкі даход, атрыманы не ў выніку працы; нажыванне грошай, матэрыяльных каштоўнасцей.

Прага да нажывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́жда

1. сма́га, -гі ж.;

2. перен. пра́га, -гі ж.;

жа́жда зна́ний пра́га ве́даў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненато́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што цяжка наталіць. Ненатольная прага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэчаві́зм, ‑у, м.

Разм. Прага да набыцця модных, вельмі каштоўных рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hedonism [ˈhi:dənɪzəm] n. гедані́зм, пра́га асало́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Праг ’моцнае жаданне, жадоба’, ’пажадлівасць’ (Шат.), пра́га ’тс’ (там жа), ’жаданне піць, смага’, ’моцнае жаданне, жадоба’ (ТСБМ), прага ’жаданне піць’ (Варл.). Гл. прагнуць, спрага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lust​1 [lʌst] n.

1. пажа́длівасць; юр, юрлі́васць

2. (for) хаце́нне, пра́гнасць; пра́га;

a lust for gold/power пра́гнасць, пра́га да зо́лата/ула́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)