«Правілы санітарнай аховы граніц СССР» (1967) 5/430

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пра́віла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́віла пра́вілы
Р. пра́віла пра́віл
Д. пра́вілу пра́вілам
В. пра́віла пра́вілы
Т. пра́вілам пра́віламі
М. пра́віле пра́вілах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́н

‘агульнапрынятыя правілы, звычаі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зако́н зако́ны
Р. зако́ну зако́наў
Д. зако́ну зако́нам
В. зако́н зако́ны
Т. зако́нам зако́намі
М. зако́не зако́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распара́дак, -дку, м.

Устаноўлены парадак у якой-н. справе.

Р. дня.

Правілы ўнутранага распарадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́вапіс, -у, м.

Агульнапрынятыя, узаконеныя правілы пісьма; арфаграфія.

П. беларускай мовы.

|| прым. правапі́сны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́віла, -а, мн. -ы, -віл і -аў, н.

1. Палажэнне, якое выражае заканамернасць, пастаянныя суадносіны якіх-н. з’яў.

Граматычныя правілы.

Па ўсіх правілах (так, як трэба; разм.).

2. звычайна мн. Пастанова, палажэнне, якія абавязваюць захоўваць пэўны парадак пры выкананні чаго-н.

Правілы вулічнага руху.

Правілы ўнутранага распарадку.

3. Склад думак, норма паводзін, прывычка.

Чалавек строгіх правіл.

Узяць сабе што-н. за п.

◊

Як правіла — звычайна, найчасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цензу́рный прям., перен. цэнзу́рны;

цензу́рные пра́вила цэнзу́рныя пра́вілы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэнзу́рны в разн. знач. цензу́рный;

~ныя пра́вілы — цензу́рные пра́вила

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сараматні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Бессаромны чалавек; той, хто парушае правілы прыстойнасці.

|| ж. сараматні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарматы́ўны, -ая, -ае.

1. гл. нарматыў.

2. Які вызначае норму, стандарты, правілы.

Нарматыўная граматыка.

|| наз. нарматы́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)