pisownia

ж. правапіс; арфаграфія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Réchtschreibung

f - пра́вапіс, арфагра́фія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

арфагра́фія, -і, ж.

1. Правілы напісання слоў і іх форм; правапіс.

2. Само такое правільнае напісанне, ступень яго засваення. У яго а. кульгае (ён піша з памылкамі).

|| прым. арфаграфі́чны, -ая, -ае. Арфаграфічная памылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Orthographíe, Orthografíe

f -, -phí¦en арфагра́фія, пра́вапіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

orthography

[ɔrˈӨɑ:grəfi]

n., pl. -phies

пра́вапіс -у m., артагра́фія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spelling

[ˈspelɪŋ]

n.

пра́вапіс -у m., артагра́фія f.; палі́тарнае чыта́ньне, вымаўле́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

грунтавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак.

1. Асноўвацца, базіравацца. Беларускі правапіс грунтуецца на двух прынцыпах пісьма: фанетычным і марфалагічным. Юргелевіч. Існаванне і развіццё грамадства грунтуецца на працы народных мас. Лушчыцкі.

2. Зал. да грунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арфагра́фія

(ад гр. orthos = правільны + -графія)

сістэма правіл напісання слоў пэўнай мовы; правапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арфагра́фія

(ад гр. orthos = правільны + grapho = пішу)

сістэма правіл напісання слоў пэўнай мовы; правапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

spelling [ˈspelɪŋ] n. пра́вапіс, арфагра́фія;

spelling rules арфаграфі́чныя пра́вілы;

a spelling reform рэфо́рма пра́вапісу;

What’s the correct spelling of this word? Як правільна пішацца гэтае слова?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)