крах, ‑у, м.

Банкруцтва, разарэнне. Крах банка. Біржавы крах. // перан. Правал, поўная няўдача. Пацярпець крах. Крах каланіяльнай сістэмы.

[Ням. Krach.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

downfall [ˈdaʊnfɔ:l] n. падзе́нне; права́л; крах, крушэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ава́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Пашкоджанне, выхад са строю якога-н. механізма, машыны ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан.: пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. авары́йны, -ая, -ае.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fiasco [fiˈæskəʊ] n. (pl. -os) фія́ска, по́ўны права́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фія́ска, нескл., н.

Кніжн. Няўдача, правал. — Ну, калі так, Змітро, — звяртаецца.. [Васіль] да мяне, — тады ні гу-гу... што я пацярпеў фіяска... Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wpadka

ж. разм. правал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Капо́та ’смерць’ (клец., Нар. лекс.). З польск. kapota ’правал, пагібель, канцы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

банкру́цтва, ‑а, н.

1. Страта даўгавой плацежаздольнасці ў выніку разарэння даўжніка.

2. перан. Правал у ідэйнай, палітычнай дзейнасці якой‑н. асобы або арганізацыі. Банкруцтва палітыкі агрэсараў.

[Ад фр. banqueroute.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fail​1 [feɪl] n. права́л на экза́мене

♦

without fail абавязко́ва, безумо́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undeterred [ˌʌndɪˈtɜ:d] adj. : He was undeterred by failure. Правал яго не збянтэжыў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)