про́баваць,

гл. прабаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́ться (пробовать) спрабава́ць, прабава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отве́дывать несов., разг. каштава́ць, прабава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабава́цца, ‑буецца і про́бавацца, ‑буецца; незак.

Зал. да прабаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́бовать несов.

1. спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць;

про́бовать свои́ си́лы спрабава́ць (прабава́ць, про́баваць) свае́ сі́лы;

про́бовать пройти́ прабава́ць (про́баваць) прайсці́;

2. (отведывать) каштава́ць;

про́бовать я́блоко каштава́ць я́блык;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабава́цца несов., страд. про́боваться; испы́тываться; отве́дываться; см. прабава́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выпрабава́льнік (БРС). Да выпрабаваць (гл. прабаваць). Калька рус. испытате́ль ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 121).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

probíeren

vt

1) (с)прабава́ць (што-н. зрабіць)

2) каштава́ць; (с)прабава́ць

3) выпрабо́ўваць, правяра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адмы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Інструмент, якім замест ключа можна адамкнуць замок. — Прабуй адмычкі, — сказаў Уладзік. Мэндрык забразгаў вязкай дробных жалезін і пачаў прабаваць імі замок. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́раваць

(ням. probieren = прабаваць)

1) вызначаць колькасць металу ў рудах, сплавах;

2) ставіць пробу на залатыя, плацінавыя і сярэбраныя вырабы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)