разведпо́шук, ‑у, м.

Ваенная разведвальная аперацыя ў размяшчэнні праціўніка з мэтай заходу палонных, дакументаў, зброі; разведвальны пошук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prospect​2 [prəˈspekt] v. (for) дасле́даваць; рабі́ць/ажыццяўля́ць по́шук; разве́дваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Про́іск ’пошук’ (поѣхавъ въ проискъ бѣглыхъ людзей) (Нас.). Да іскаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Fáhndung

f -, -en прасле́даванне, высо́чванне; по́шук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schürfung

f -, -en геал. разве́дка, по́шук; шурфава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́шукі, ‑аў; адз. пошук, ‑а, м.

1. Адшукванне каго‑, чаго‑н. Доўгія пошукі сям’і не далі вынікаў, але .. [Апанас] знайшоў сястру і яна прыехала да яго. Дуброўскі. Па дарозена горад выцягнуўся абоз у пошуках новага прыстанішча. Лобан. Маладых пісьменнікаў захаплялі пошукі дынамічнага, эмацыянальнага стылю. Адамовіч. Але .. [карэкціроўшчык], выклікаўшы самалёт, згубіў пеленг, не давёў пошук да канца. Ваданосаў.

2. Разведачныя работы па адшуканню карысных выкапняў. Геалагічныя пошукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэ́фства, ‑а, н.

1. Выкананне абавязкаў шэфа (у 1 знач.).

2. Грамадская дзейнасць па аказанню пастаяннай таварыскай, культурнай, вытворчай і пад. дапамогі каму‑н. Дзеці вядуць пошук невядомых герояў, бяруць шэфства над сем’ямі загінуўшых воінаў. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Мяккае збліжэнне і злучэнне касмічных лятальных апаратаў на арбіце. Узаемны пошук, прычальванне і стыкоўка апаратаў выконваліся па камандзе з Цэнтра кіравання налётам і з дапамогай бартавой аўтаматыкі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retrieve [rɪˈtri:v] v. fml

1. (from) узя́ць наза́д, вярну́ць сабе́

2.comput. ве́сці по́шук; выбіра́ць; рабі́ць вы́барку

3. выпраўля́ць (сітуацыю)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шука́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выказвае пошук каго‑, чаго‑н. Шукальныя рухі.

2. Які імкнецца здабыць чыю‑н. прыхільнасць, спагаду. Аўгінька сціху, не падымаючы рукі, паціснула яго за кончыкі пальцаў і, зазірнуўшы ў вочы яму сваім асабліва блізкім, шукальным поглядам, прашаптала: — Пойдзем, Віця... Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)