pochwa

ж.

1. ножны;

2. чахол; футарал; похва;

3. анат. похва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vagína

[v-]

f -, Vagínen анат. по́хва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vagina

[vəˈdʒaɪnə]

n. -nas, -nae Anat.

по́хва, вагі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sheath

[ʃi:Ө]

n., pl. sheaths

но́жны pl., по́хва f. (для мяча́, нажа́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кальпі́т

(ад гр. kolpos = похва)

тое, што і вагініт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Но́жніца ’похва для нажа’ (ТС). Утворана шляхам семантычнай кандэнсацыі, параўн. «разгорнутую» назву — ножо́ва хатка ’тс’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вагі́на

(лац. vagina = похва)

трубкападобнае звужэнне жаночых палавых пратокаў, якое заканчваецца вульвай або похвай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кальпаскапі́я

(ад гр. kolpos = похва + -скапія)

метад даследавання жаночых палавых органаў пры дапамозе кальпаскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калеары́за

(ад гр. koleios = ножны + rhiza = корань)

плеўчатая похва, якая агортвае зародкавы корань у злакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ку́тніца 1 ’прамая кішка’ (Сл. паўн.-зах., Шатал., КЭС, лаг., Нар. лекс., Маш., Мядзв.). Да кутыр (гл.), кутаць 1 (гл.).

Ку́тніца 2 ’кіла’ (З нар. сл.), ’похва ў каровы’ (Янк. III). Да кутніца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)