по́стный прям., перен. по́сны;

по́стное ма́сло але́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нішчы́мны Fásten-; гл. тс. посны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

meatless

[ˈmi:tləs]

adj.

1) бязь мя́са, по́сны; бязь е́жы

2) meatless Tuesday — по́сны аўто́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lenten, lenten

[ˈlentən]

adj.

1) велікапо́сны

2) по́сны; змро́чны, несьвято́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нятлу́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе мала тлушчу, даволі посны. Нятлустае мяса.

2. Які мала змяшчае ў сабе карысных для раслін рэчываў. Нятлустая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нішчымны, посны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Ту́шчма ‘дармо, дарма, марна’ (Ласт.). Відаць, прыслоўе па ўзоры лежма (ляжаць), бегма (бегчы) ад дзеяслова тушчэць (гл. тушчы). На аснове прыслоўя ўтвораны прыметнік тушчы́мны ‘посны’ (Сцяшк. Сл.), які паслужыў, магчыма, узорам для нішчы́мны ‘посны, пусты’ (ад спалучэння ні з чым ‘без нічога’, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пасня́к (збор.) ’хрушчы’ (жлоб., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем посны і праснак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мясопу́ст м., церк.

1. пост, род. по́сту м., по́сны дзень;

2. (масленица) ма́сленіца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Но́сцы ’сквапна’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, на базе спалучэння, што выражае інтэнсіўнасць дзеяння, тыпу + посны насіць (да насіць), параўн. наст. слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)