Tréppengeländer

n -s, - парэ́нчы, по́ручні (сходаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парэ́нчы

(польск. poręcze)

поручні па краях лесвіцы, балкона, моста.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

уляпі́цца, уляплю́ся, уле́пішся, уле́піцца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыляпіцца, прыліпнуць.

Фарба ўляпілася так, што не ададраць.

2. за каго-што. Учэпіста ўзяцца за каго-, што-н.

У. за поручні.

|| незак. уле́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балюстра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Поручні з фігурнымі слупкамі, што ўпрыгожваюць балконы, тэрасы, галерэі, лесвіцы. [Стэфа:] — На другім паверсе, за балюстрадай, грымеў аркестр. Савіцкі.

[Фр. balustrade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переве́шиваться​II несов. пераве́швацца;

переве́шиваться че́рез пери́ла пераве́швацца це́раз по́ручні (парэ́нчы); см. переве́ситься.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшліфава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адшліфаваць.

2. у знач. прым. Які мае гладкую, выгладжаную паверхню. Аня села на адшліфаваныя поручні сходкаў і з дзіцячым захапленнем з’ехала ўніз. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

railing

[ˈreɪlɪŋ]

n.

1) агаро́джа f.

2) по́ручні, парэ́нчы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пери́ла мн. по́ручні, -няў, ед. по́ручань, -чня м.; парэ́нчы, -чаў, ед. парэ́нча, -чы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ручни мн. по́ручні, -няў, парэ́нчы, -чаў;

по́ручень ед. по́ручань, -чня м.; парэ́нча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БАЛЯ́СЫ,

балясіны, невысокія фігурныя слупкі, якія падтрымліваюць поручні агароджы балкона, усходаў, парапета і інш., элемент балюстрады. Вырабляюць з дрэва, бетону, металу. Бываюць плоскія, круглыя ці гранёныя ў сячэнні. Складаюцца з базы, ствала грушападобнай, прызматычнай, вазона- або келіхападобнай формы, нярэдка завяршаюцца плінтам.

т. 2, с. 270

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)