breeches

[ˈbrɪtʃɪz]

n.

нагаві́цы, по́рткі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bloomers

[ˈblu:mərz]

n., pl.

шыро́кія спо́днія по́рткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trousers

[ˈtraʊzərz]

n., pl.

по́рткі, штаны́ pl. only.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trousers [ˈtraʊzəz] n. pl. штаны́; по́рткі, нагаві́цы;

I was still in short trousers. Я быў яшчэ малым.

♦

wear the trousers верхаво́дзіць у сям’і́ (пра жанчыну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Га́ці ’штаны’ (Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з польск. gacie (а гэта да прасл. *gatji ’тс’; усх.-слав. форма — *gači; параўн. Трубачоў, Эт. сл., 6, 106–108). Гл. га́шнік. Параўн. яшчэ ст.-бел. кгачи, кгати ’порткі, нагавіцы’ (засведчана з XVI ст.) < польск. gacie (Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

portki

portk|i

мн. разм. штаны; порткі;

trząść ~ami — трэсціся ад страху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pants

[pænts]

n., pl., informal

1) нагаві́цы, по́рткі, штаны́ pl. only.

2) спо́днікі; жано́чыя по́ртачкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыпляска́ць, ‑пляшчу, ‑плешчаш, ‑плешча; зак., што.

1. Пляскаючы, злёгку б’ючы, зрабіць плоскім, роўным. Прыпляскаць кучу гліны.

2. Прыбіць. прыгнуць да чаго‑н., прыціснуць уніз. [Кузьма] згроб .. [гной], прыпляскаў да таго, што на возе, і, абцёршы рукі аб балясіны драбінкі, а потым аб порткі, пагнаў каня. Нікановіч. Надоечы прайшоў цёплы спорны лівень, на дарогах прыпляскаў пыл. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стары́зна, ‑ы.

1. зб., ж. Разм. Старыя, зношаныя рэчы, прадметы. Калі ўжо чалавек узяўся за таптуху, дык надзене, вядома, і вопратку адпаведную: самую ні на што не патрэбную старызну — порткі, ватоўку, шапку. Брыль. Па беражліваму, нават скнарліваму характару .. [Альбіны Селівестраўны] я добра ведаў, што адна з .. [шаф] была завалена атопкамі чаравікаў, дзіравых валёнак, рознай абутковай старызнай. Ракітны. // Тое, што аджыло, устарэла. [Гэля:] Не так я ўяўляла сабе сваё вяселле... [Стась:] А як? [Гэля:] З кветкамі... з фатой... [Стась:] Ды аджывае гэта ўсё! Старызна! Губарэвіч.

2. м. Разм. іран. Пра старога чалавека. — Ну, як жывецца, старызна? — весела запытаў Патржанецкі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасе́джваць, прасе́дзець

1. (éine Zeit lang) sitzen* vi;

прасе́джваць усю́ ноч die ganze Nacht áufbleiben* [versítzen, auf sein];

2. (прабыць) bléiben* vi (s), verbríngen* vt;

3. разм (сапсаваць) dúrchsitzen* vt (крэсла і г. д.); dúrchscheuern vt (порткі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)