rancorous [ˈræŋkərəs] adj. зласлі́вы; по́мслівы; злапа́мятны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mściwy

мсцівы, помслівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

злапо́мны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і злапамятны. Лявон Нарбутовіч быў чалавек злапомны і помслівы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ráchgierig

a по́мслівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

злапо́мны náchtragend, náchträgerisch; ráchsüchtig (помслівы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vengeful [ˈvendʒfəl] adj. fml по́мслівы;

a vengeful weapon сро́дак по́мсты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vindictive [vɪnˈdɪktɪv] adj. по́мслівы;

a vindictive punishment по́мста;

vindictive damages штрафны́я стра́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сябелюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць толькі сябе, клапоціцца толькі пра свае інтарэсы; эгаістычны. Чалавек сябелюбівы, .. [Шаройка] быў помслівы і ніколі не дараваў крыўды. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Рэмеслі́вы, рэмесліву ’зласлівы, непрыхільны, злапамятлівы’ (ТС). Магчыма, кантамінацыя рэмствоваць (гл.) і помслівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

náchtragend, nachträgerisch

a злапо́мны, по́мслівы, крыўдлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)