белару́ска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-по́льскі белару́ска-по́льская белару́ска-по́льскае белару́ска-по́льскія
Р. белару́ска-по́льскага белару́ска-по́льскай
белару́ска-по́льскае
белару́ска-по́льскага белару́ска-по́льскіх
Д. белару́ска-по́льскаму белару́ска-по́льскай белару́ска-по́льскаму белару́ска-по́льскім
В. белару́ска-по́льскі (неадуш.)
белару́ска-по́льскага (адуш.)
белару́ска-по́льскую белару́ска-по́льскае белару́ска-по́льскія (неадуш.)
белару́ска-по́льскіх (адуш.)
Т. белару́ска-по́льскім белару́ска-по́льскай
белару́ска-по́льскаю
белару́ска-по́льскім белару́ска-по́льскімі
М. белару́ска-по́льскім белару́ска-по́льскай белару́ска-по́льскім белару́ска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

герма́на-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. герма́на-по́льскі герма́на-по́льская герма́на-по́льскае герма́на-по́льскія
Р. герма́на-по́льскага герма́на-по́льскай
герма́на-по́льскае
герма́на-по́льскага герма́на-по́льскіх
Д. герма́на-по́льскаму герма́на-по́льскай герма́на-по́льскаму герма́на-по́льскім
В. герма́на-по́льскі (неадуш.)
герма́на-по́льскага (адуш.)
герма́на-по́льскую герма́на-по́льскае герма́на-по́льскія (неадуш.)
герма́на-по́льскіх (адуш.)
Т. герма́на-по́льскім герма́на-по́льскай
герма́на-по́льскаю
герма́на-по́льскім герма́на-по́льскімі
М. герма́на-по́льскім герма́на-по́льскай герма́на-по́льскім герма́на-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

няме́цка-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няме́цка-по́льскі няме́цка-по́льская няме́цка-по́льскае няме́цка-по́льскія
Р. няме́цка-по́льскага няме́цка-по́льскай
няме́цка-по́льскае
няме́цка-по́льскага няме́цка-по́льскіх
Д. няме́цка-по́льскаму няме́цка-по́льскай няме́цка-по́льскаму няме́цка-по́льскім
В. няме́цка-по́льскі (неадуш.)
няме́цка-по́льскага (адуш.)
няме́цка-по́льскую няме́цка-по́льскае няме́цка-по́льскія (неадуш.)
няме́цка-по́льскіх (адуш.)
Т. няме́цка-по́льскім няме́цка-по́льскай
няме́цка-по́льскаю
няме́цка-по́льскім няме́цка-по́льскімі
М. няме́цка-по́льскім няме́цка-по́льскай няме́цка-по́льскім няме́цка-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саве́цка-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саве́цка-по́льскі саве́цка-по́льская саве́цка-по́льскае саве́цка-по́льскія
Р. саве́цка-по́льскага саве́цка-по́льскай
саве́цка-по́льскае
саве́цка-по́льскага саве́цка-по́льскіх
Д. саве́цка-по́льскаму саве́цка-по́льскай саве́цка-по́льскаму саве́цка-по́льскім
В. саве́цка-по́льскі (неадуш.)
саве́цка-по́льскага (адуш.)
саве́цка-по́льскую саве́цка-по́льскае саве́цка-по́льскія (неадуш.)
саве́цка-по́льскіх (адуш.)
Т. саве́цка-по́льскім саве́цка-по́льскай
саве́цка-по́льскаю
саве́цка-по́льскім саве́цка-по́льскімі
М. саве́цка-по́льскім саве́цка-по́льскай саве́цка-по́льскім саве́цка-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расі́йска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расі́йска-по́льскі расі́йска-по́льская расі́йска-по́льскае расі́йска-по́льскія
Р. расі́йска-по́льскага расі́йска-по́льскай
расі́йска-по́льскае
расі́йска-по́льскага расі́йска-по́льскіх
Д. расі́йска-по́льскаму расі́йска-по́льскай расі́йска-по́льскаму расі́йска-по́льскім
В. расі́йска-по́льскі (неадуш.)
расі́йска-по́льскага (адуш.)
расі́йска-по́льскую расі́йска-по́льскае расі́йска-по́льскія (неадуш.)
расі́йска-по́льскіх (адуш.)
Т. расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскай
расі́йска-по́льскаю
расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскімі
М. расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскай расі́йска-по́льскім расі́йска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́ска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-по́льскі ру́ска-по́льская ру́ска-по́льскае ру́ска-по́льскія
Р. ру́ска-по́льскага ру́ска-по́льскай
ру́ска-по́льскае
ру́ска-по́льскага ру́ска-по́льскіх
Д. ру́ска-по́льскаму ру́ска-по́льскай ру́ска-по́льскаму ру́ска-по́льскім
В. ру́ска-по́льскі (неадуш.)
ру́ска-по́льскага (адуш.)
ру́ска-по́льскую ру́ска-по́льскае ру́ска-по́льскія (неадуш.)
ру́ска-по́льскіх (адуш.)
Т. ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскай
ру́ска-по́льскаю
ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскімі
М. ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскай ру́ска-по́льскім ру́ска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

украі́нска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. украі́нска-по́льскі украі́нска-по́льская украі́нска-по́льскае украі́нска-по́льскія
Р. украі́нска-по́льскага украі́нска-по́льскай
украі́нска-по́льскае
украі́нска-по́льскага украі́нска-по́льскіх
Д. украі́нска-по́льскаму украі́нска-по́льскай украі́нска-по́льскаму украі́нска-по́льскім
В. украі́нска-по́льскі (неадуш.)
украі́нска-по́льскага (адуш.)
украі́нска-по́льскую украі́нска-по́льскае украі́нска-по́льскія (неадуш.)
украі́нска-по́льскіх (адуш.)
Т. украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскай
украі́нска-по́льскаю
украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскімі
М. украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскай украі́нска-по́льскім украі́нска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усходнеславя́нска-по́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усходнеславя́нска-по́льскі усходнеславя́нска-по́льская усходнеславя́нска-по́льскае усходнеславя́нска-по́льскія
Р. усходнеславя́нска-по́льскага усходнеславя́нска-по́льскай
усходнеславя́нска-по́льскае
усходнеславя́нска-по́льскага усходнеславя́нска-по́льскіх
Д. усходнеславя́нска-по́льскаму усходнеславя́нска-по́льскай усходнеславя́нска-по́льскаму усходнеславя́нска-по́льскім
В. усходнеславя́нска-по́льскі (неадуш.)
усходнеславя́нска-по́льскага (адуш.)
усходнеславя́нска-по́льскую усходнеславя́нска-по́льскае усходнеславя́нска-по́льскія (неадуш.)
усходнеславя́нска-по́льскіх (адуш.)
Т. усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскай
усходнеславя́нска-по́льскаю
усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскімі
М. усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскай усходнеславя́нска-по́льскім усходнеславя́нска-по́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бунчу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Дрэўка з прывязаным конскім хвастом як сімвал улады (у казацкіх атаманаў, украінскіх і польскіх гетманаў).

|| прым. бунчу́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гайдама́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Украінскі казак 17 і 18 стст., удзельнік народнавызваленчай барацьбы супраць польскіх памешчыкаў.

2. Салдат нацыяналістычных атрадаў у час грамадзянскай вайны ва Украіне ў 1918—1920 гг.

|| прым. гайдама́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)