аквалангі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Плывец, які карыстаецца аквалангам.

|| ж. аквалангі́стка, -і, ДМ, -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аквалангі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bather [ˈbeɪðə] n.

1. BrE плыве́ц; плыўчы́ха

2. pl. bathers AustralE купа́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аквалангі́ст

(ад акваланг)

плывец, які карыстаецца аквалангам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

стырнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.

Кіраваць стырном. Часу не марнуе Ластаўка са стрыжам, І плывец стырнуе Цераз вір на стрыжань. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквалангі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Плывец, які карыстаецца аквалангам. Заўважыўшы аквалангіста, .. [зелянушкі] асядаюць на дно ў такой позе, нібы на іх хвастах з’явіліся грузілы. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pływak

м.

1. плывец;

2. плавок; паплавок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schwímmer

m -s, -

1) плыве́ц

2) паплаво́к, буёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

swimmer

[ˈswɪmər]

n.

плыве́ц -ўца́ m., плыўчы́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Плыву́ха ’асабліва плытка настроєная саха, што добра высцілае скібу’ (Варл.). Са словазлучэння плывучая саха. Да плывец^, плыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пла́вающий

1. прич. які́ (што) пла́вае;

2. прил. пла́ваючы;

3. сущ. плыве́ц, род. плыўца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)