плуг Вузенькі шнур зямлі, які можа заняць плуг на ворыве (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Плуг Адам

т. 12, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Плуг А. 2/606; 8/475; 12/543

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ко́рпусный ко́рпусны;

ко́рпусный плуг с.-х. ко́рпусны плуг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прылада (плуг) для акучвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чатырохко́рпусны четырёхко́рпусный;

ч. плуг — четырёхко́рпусный плуг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рпусны в разн. знач. ко́рпусный;

к. плуг — ко́рпусный плуг;

к. флі́гель — ко́рпусный фли́гель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пастро́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Рэмень (вяроўка), які злучае ворчык з хамутом пры запраганні каня ў плуг, барану.

|| прым. пастро́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заглы́біць сов. углуби́ть, заглуби́ть;

з. ка́бель — углуби́ть (заглуби́ть) ка́бель;

з. плуг — углуби́ть (заглуби́ть) плуг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяціко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць лемяшоў (пра плуг). Пяцікорпусны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)