турбеля́рыя

‘плоскі чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. турбеля́рыя турбеля́рыі
Р. турбеля́рыі турбеля́рый
Д. турбеля́рыі турбеля́рыям
В. турбеля́рыю турбеля́рый
Т. турбеля́рыяй
турбеля́рыяю		 турбеля́рыямі
М. турбеля́рыі турбеля́рыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэмнацэфа́л

‘плоскі чарвяк-паразіт’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэмнацэфа́л тэмнацэфа́лы
Р. тэмнацэфа́ла тэмнацэфа́лаў
Д. тэмнацэфа́лу тэмнацэфа́лам
В. тэмнацэфа́ла тэмнацэфа́лаў
Т. тэмнацэфа́лам тэмнацэфа́ламі
М. тэмнацэфа́ле тэмнацэфа́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трэмато́да

‘паразітычны плоскі чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трэмато́да трэмато́ды
Р. трэмато́ды трэмато́д
Д. трэмато́дзе трэмато́дам
В. трэмато́ду трэмато́д
Т. трэмато́дай
трэмато́даю		 трэмато́дамі
М. трэмато́дзе трэмато́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крыша́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Адрэзаны плоскі кусок чаго-н. ядомага.

К. сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бума́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Мужчынскі плоскі кашалёк для папяровых грошай і дакументаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саліцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

attachecase [əˈtæʃeɪˌkeɪs]n. дыплама́т (плоскі партфель)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plane​2 [pleɪn] adj. пло́скі, ро́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плашча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і плашка (у 1 знач.).

2. Плоскі бок чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вухна́ль, ‑я, м.

Плоскі цвік, якім прыбіваюць падковы.

[Ад ням. Hufnagel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)