1. Які мае адносіны да племені (у 1 знач.). Племянныя мовы.
2. Які вырошчваецца для прадаўжэння народы; пародзісты (пра свойскую жывёлу). Вера з Каньковым у гэты час абмяркоўвалі пытанне аб набыцці племянных кароў.Асіпенка.
3. Звязаны з развядзеннем пародзістай жывёлы. Племянная ферма. Племянная гаспадарка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
племста́нция(племенна́я ста́нция) племста́нцыя, -цыі ж. (племянна́я ста́нцыя).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
племфе́рма(племенна́я фе́рма) племфе́рма, -мы ж. (племянна́я фе́рма).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
племхо́з(племенно́е хозя́йство) племга́с, -са м. (племянна́я гаспада́рка).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ці́верцы, ‑аў; адз. ціверац, ‑рца, м.
Племянная група ўсходніх славян, якая займала тэрыторыю ў нізоўях Днястра, Прута і Дуная.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)