пла́стыка

(н.-лац. plastica, ад гр. plastike = скульптура)

1) мастацтва, якое стварае вобразы шляхам лепкі, разьбярства і інш.;

2) эстэтычная выразнасць аб’ёмнай фігуры, гарманічнасць і грацыёзнасць рухаў цела.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пла́стык

‘мастак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пла́стык пла́стыкі
Р. пла́стыка пла́стыкаў
Д. пла́стыку пла́стыкам
В. пла́стыка пла́стыкаў
Т. пла́стыкам пла́стыкамі
М. пла́стыку пла́стыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́стика в разн. знач. пла́стыка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plastyka

ж. пластыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

callisthenics [ˌkælɪsˈθenɪks] n. гімна́стыка, пла́стыка, рытмі́чная гімна́стыка;

free callisthenics маста́цкая гімна́стыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Modellíerkunst

f - ляпно́е маста́цтва, скульпту́ра, пла́стыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Plástik

f -, - en

1) пла́стыка, пласты́чнае маста́цтва

2) выра́знасць, пласты́чнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ізапла́стыка

(ад іза- + пластыка)

тое, што і гамапластыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

металапла́стыка

(ад метал + пластыка)

творы скульптуры, адлітыя з бронзы, алюмінію і іншых металаў, пластыка якіх разлічана на маляўнічы эфект, зіхаценне святлаценяў, выяўленне ўласцівасцей матэрыялу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэрапла́стыка

(ад лац. cera = воск + пластыка)

скульптура з воску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)