голанасе́нныя, ‑ых.
Тып вышэйшых раслін, насенне якіх размешчана на адкрытых пладалісціках, а не ў пладовых абалонках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
планта́ж, ‑у, м.
Спец. Глыбокая апрацоўка глебы спецыяльнымі плугамі, якая праводзіцца галоўным чынам пры закладцы вінаграднікаў і пладовых садоў.
[Фр. plantage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГІМЕ́НІЙ
(ад грэч. hymēn плеўка, скурка),
спараносны слой пладовых цел многіх грыбоў (дыскаміцэтаў, гіменаміцэтаў) і лішайнікаў. У прымітыўных відаў гіменаміцэтаў гіменій размешчаны на верхнім баку, у больш высокаарганізаваных — на ніжнім баку пладовых цел (у шапкавых грыбоў — на ніжняй паверхні шапкі). Утвораны аскамі або базідыямі, якія перамяжоўваюцца стэрыльнымі ўтварэннямі — парафізамі.
т. 5, с. 247
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІМЕНАФО́Р
(ад гіменій + грэч. phoros які нясе),
паверхня пладовых цел грыбоў (базідыяміцэтаў), на якой размешчаны гіменій.
т. 5, с. 247
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
даўгале́цце, ‑я, н.
Доўгае жыццё. — А сто пяцьдзесят тысяч пладовых дрэў — гэта выдатна.. На здароўе людзям, на іх даўгалецце. Паслядовіч. [Вецер] кудлаціў .. выбеленыя даўгалеццем валасы і шкуматаў газету, якую трымаў Міканор у руках. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагадава́ць сов.
1. вы́растить;
н. мно́га пладо́вых дрэў — вы́растить мно́го плодо́вых дере́вьев;
2. развести́;
н. гусе́й — развести́ гусе́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шко́лка Гадавальнік пладовых саджанцаў (Ветк., Лёзн., Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
патана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Тое, што і тануць. [Салдат-ветэран:] З той вайны гэты край мне знаёмы, У балотах і рэках не раз патанаў... Бачыла. Вёскі проста патанаюць у пладовых садах. В. Вольскі. Людскія галасы патанаюць пад шатамі дрэў. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадава́льнік Месца, дзе вырошчваюць саджанцы пладовых і дзікарослых дрэў (БРС).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
пазне́й, прысл.
1. Выш. ст. да прысл. позна (у 1, 3 знач.).
2. Праз нейкі час. Пазней, па заданню рэдакцыі, мне давялося самому зайсці ў домік пад соснамі, дзе за акном невялікага кабінета красавалася паміж пладовых дрэўцаў звычайнае наша, вясковае жыта. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)