зла́чный уст. пладаві́ты, урадлі́вы;

◊

зла́чное ме́сто шутл., ирон. пажыўно́е ме́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ферты́льны

(лац. fertilis)

урадлівы, пладаносны; пладавіты, плодны, здольны да дзетанараджэння (параўн. стэрыльны 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

copious [ˈkəʊpiəs] adj. бага́ты; вялі́кі; шыро́кі; шчо́дры;

a copious vocabulary бага́ты сло́ўнікавы запа́с;

a copious writer пладаві́ты пісьме́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пло́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да плода (у 1 знач.).

2. Які пладаносіць; здольны прыносіць плады. Побач з дваром раскінуўся плодны, хоць яшчэ малады сад. Дамашэвіч.

3. Які хутка размнажаецца, пладавіты. Тут панавалі з даўніх дзён палын ды плодны пырнік. Дудар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reproductive

[,ri:prəˈdʌktɪv]

adj.

1) reproductive organs, Biol. — о́рганы размнажэ́ньня

2) пладаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prolific

[prəˈlɪfɪk]

adj.

пладаві́ты (пісьме́ньнік), пло́дны (як трус); ураджа́йны, урадлі́вы (пра зямлю́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

virile

[ˈvɪrəl]

adj.

1) узмужне́лы; мужчы́нскі

2) му́жны, мо́цны, ду́жы

3) я́ры, пладаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Пладлі́вы (пладлівып) ’пладавіты’ (Юрч. Вытв.), рус. плод‑ лнвыіі ’які хутка размнажаецца’, ’пладаносны’. Рус.-усх.-бел. лексема. Да пладзіць < плод (гл.). Суфіксальны гук ‑v‑ у спалучэнні -d7- захаваўся дзякуючы далучэнню да ‑л‑ (< і.-е. *-/o- > прасл. +-/ъ) пазнейшага суф.⇉і наступнай марфалагічнай адсорбцыі: *plod‑lb‑ivb > *plo‑dlivbt у той час, як *klad‑ti ’класці’: klad‑іь > (ва ўсх.-слав. мовах) > клаль > бел. клаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

productive [prəˈdʌktɪv] adj.

1. прадукты́ўны;

Many of us are more productive in the morning. Многія з нас больш плённа працуюць раніцай.

2. прадукцы́йны

3. урадлі́вы; плённы;

a productive author пладаві́ты а́ўтар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

productive

[prəˈdʌktɪv]

adj.

1) здо́льны радзі́ць, дава́ць

Fields are now productive only of weeds — Палі́ цяпе́р здо́льныя радзі́ць то́лькі пустазе́льле

2) прадукцы́йны

Farming is productive labor — Земляро́бства — прадукцы́йная пра́ца

3) які́ дае́ до́бры ўраджа́й або́ вялі́кую праду́кцыю, ураджа́йны

4) пладаві́ты, плённы

a productive writer — пладаві́ты пісьме́ньнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)