няпла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Няздольны (лёгка) плавіцца. Няплаўкія металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапла́віцца, ‑плавіцца; зак.

Расплавіцца, паплавіцца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нято́пкі, ‑ая, ‑ае.

Які не можа (лёгка) тапіцца, плавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкапла́ўкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць легкаплаўкага; здольнасць плавіцца пры параўнальна невысокай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які плавіцца пры параўнальна невысокай тэмпературы. Легкаплаўкія металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які плавіцца пры вельмі высокай тэмпературы. Тугаплаўкая сталь. Тугаплаўкія металы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапла́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка плавіцца, не патрабуе дабаўлення спецыяльных прымесей для павелічэння плаўкасці. Самаплаўкая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́ўкі​II (які лёгка плавіцца) leicht schmélzend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fuse​3 [fju:z] v. пла́віць; пла́віцца; сплаўля́ць; сплаўля́цца; злуча́ць; злуча́цца; зліва́ць; зліва́цца;

The lights have fused. Пробкі перагарэлі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пла́ўкі ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць плавіцца. Плаўкія металы.

пла́ўкі ​2, ‑аў; адз. няма.

Кароткія, шчыльныя мужчынскія трусы, якія звычайна надзяваюцца для плавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)