hiking [ˈhaɪkɪŋ] n. прагу́лка, шпа́цыр; вандро́ўка пе́шшу; пе́шы туры́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Méldegänger

m -s, - вайск. пе́шы пасы́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пешахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Чалавек, які ідзе пяшком; пешы чалавек. Па тратуарах... праходзілі рэдкія пешаходы. Гурскі. Дар’я Сяргееўна пільна.. перабірае вачамі ўсіх пешаходаў, што ідуць туды і насустрач. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бандэрылье́ра

(ісп. banderillero)

пешы баец з быком, які кідае ў яго бандэрыльі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wánderer

m -s, - вандро́ўнік, падаро́жнік, (пе́шы) туры́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пе́ша, пе́шо, пі́шо ’пяшком’ (ТСБМ; Сцяшк. Сл.: лях., гродз., маст., драг., Сл. ПЗБ) — адпрыметнікавыя ўтварэнні з суф. *‑o. Да пе́шы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Toréro

m - i -s, -s тарэ́ра, (пе́шы) удзе́льнік бычы́нага бо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пехадра́ла ’пехатой’ (груб.) (калінк., З нар. сл.), пішыдршт ’тс’ (Юрч. СНС), рус. пеходралом, пешедралом ’тс’. Да пех‑ (гл. пешы) і драла (гл.). Параўн. яшчэ драць, драпаць ’уцякаць’, рус. удирать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tramp

м.

1. турыст (пешы); бадзяга, валацуга;

2. мар. трамп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pedestrian

[pəˈdestriən]

1.

n.

пешахо́д -а m.

2.

adj.

1) пешахо́дны (мо́сьцік); пе́шы (чалаве́к)

2) без палёту, ну́дны, неціка́вы (пра стыль)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)