блакірава́ны прич., прил. блоки́рованный;

~ная пе́шка — шахм. блоки́рованная пе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карале́ўскі в разн. знач. короле́вский;

к. пала́ц — короле́вский дворе́ц;

~кая пе́шка — шахм. короле́вская пе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pawn​3 [pɔ:n] n.

1. chess пе́шка;

a passed pawn прахадна́я пе́шка

2. пе́шка, прыла́да ў чыі́х-н. рука́х;

Men were pawns in their hands. Людзі былі пешкамі ў іх руках.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pionek

м. шахм.і перан. пешка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прахадны́ в разн. знач. проходно́й;

п. пако́й — проходна́я ко́мната;

п. бал — проходно́й балл;

~ны́я ры́бы — проходны́е ры́бы;

○ ~на́я пе́шка — проходна́я пе́шка;

◊ п. двор — проходно́й двор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карале́ўскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да караля (у 1 знач.) і каралевы (у 1, 2 знач.), належыць ім. Каралеўская ўлада. Каралеўскае войска. Каралеўскі палац.

2. У шахматах — які знаходзіцца на той палове дошкі, дзе кароль. Каралеўскі фланг. Каралеўская пешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пяхо́тка ’фасоля, якая не ўецца’ (слонім., Расл. св.), пехо́тка ’тс’ (ПСл), параўн. укр. піхо́та ’тс’, польск. piechota ’тс’, балг. пеша́к ’тс’ і ’пешаход’, што семантычна выводзяцца з ’прыземлены, прыбіты, прыціснуты да зямлі; пешы’ (ЕСУМ, 4, 419). Гл. пе́шка, пехата́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пся́рка ’амарант, Amaranthus caudatus L.’ (Інстр. 2, Кіс.). Да пёс. Ад гэтай асновы ўтвараюцца назвы непрыдатных да чалавека, пустазеллевых або атрутных раслін. Параўн. рус. пешка ’паслён, Solanum nigrum L.’, польск. psinka ’тс’, укр. псярка ’малачай, Euphorbia’ і г. д. Спалучэнне ‑сл‑ паказвае на магчымасць запазычання з польскай, але дакладная крыніца невядомая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пешака́, пешэка́, пішака́ ’пяшком’ (калінк., З нар. сл.; Нар. Гом.; кобр., Сл. ПЗБ) — адназоўнікавыя прыслоўі (як драпака́ ў выразе: даць драпака́ ’даць лататы’) у форме Р. скл. адз. л., утвораныя пры дапамозе суф. ‑ак (⁺пяша́к), як бел. яда́к, драг. йізда́к ’яздок’. Параўн. таксама польск. pieszaka ’пяшком’, чэш. pešák ’пехацінец’, серб.-харв. пѐшак ’тс’, ’пешаход’, ’пешка’, макед. пешак ’тс’, славен. pešák ’пешаход, хадок’, ’пехацінец’, балг. пешак ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Báuer

m

1) -s i -n, -n селяні́н

2) -n, -n ша́хматная пе́шка

3) n, m -s, - кле́тка (для птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)