переходя́щий

1. прич. які́ (што) перахо́дзіць;

2. прил. перахо́дны;

переходя́щее зна́мя перахо́дны сцяг;

переходя́щие су́ммы бухг. перахо́дныя су́мы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przechodni

1. прахадны;

2. грам. пераходны;

czasownik przechodni — пераходны дзеяслоў;

3. пераходны;

sztandar przechodni — пераходны сцяг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

transitional [trænˈzɪʃənl] adj. перахо́дны;

a transitional government часо́вы ўрад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўкачавы́, ‑ая, ‑ое.

Напалавіну качавы, пераходны ад качавога да аселага. Паўкачавое жыццё. Паўкачавы народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

transitive

[ˈtrænsətɪv]

adj.

перахо́дны (пра дзеясло́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

энеалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Пераходны перыяд ад эпохі неаліту да бронзавага веку, калі ўпершыню з’явіліся медныя прылады працы.

[Ад лац. aeneus — медны і грэч. líthos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wéchseljahre

pl перахо́дны ўзро́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

transitív

a грам. перахо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przejściowy

1. пераходны;

2. часовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́мпел, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкі доўгі флаг на мачце ваеннага судна.

2. Вузкі трохвугольны флажок, які служыць прыметай чаго-н.

Пераходны в.

3. Забяспечаны доўгім флажком або стужкай футляр, у якім змешчаны прадмет, які скідаецца з лятальнага апарата.

В. на Месяцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)