ператапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ператапіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перато́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ператапіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перато́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ператопліваць — ператапіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетопи́ть​III сов. (утопить всех, многих) ператапі́ць, патапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przetopić

зак. пераплавіць, ператапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перато́плены I перето́пленный; см. ператапі́ць I

перато́плены II

1. перето́пленный; перепла́вленный;

2. перето́пленный; перепла́вленный;

3. перегре́тый;

1-3 см. ператапі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перапу́шчаны ’ператоплены’ (Скарбы), перапусці́ць ’ператапіць (пра тлушч)’ (карэл., Шатал.). Да пушча́ць ’дазваляць вольна цячы’: пушчаць кроў (Нас.), магчыма, польск. przepuścić ’ператапіць’, першапачаткова — ’пускаць праз што-небудзь (цераз вароты, праз вузкую адтуліну, рэшата і пад.)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перато́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. ператопліваць — ператапіць ​2 (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Перато́пка ’паводка’ (віл., Сл. ПЗБ). Да ператапі́ць ’патапіць’ < пера- і тапі́ць 2 (гл.), суфікс ‑ка. як у паводка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перато́пка ж.

1. перето́пка; перепла́вка;

2. перето́пка; перепла́вка;

1, 2 см. ператапі́ць II 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)