панажо́ўшчына, ‑ы, ж.

Разм. Бойка, у якой прымяняюцца нажы. Прычынай забойства [у амерыканскіх тэлевізійных фільмах] звычайна з’яўляецца прага да нажывы або прыгожая дзяўчына, з-за якой вядзецца перастрэлка ці панажоўшчына. Філімонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Plänkeli

f -, -en

1) спрэ́чка, суты́чка

2) перастрэ́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geplänkel

n -s, -

1) вайск. перастрэ́лка

2) разм. сва́рка, ла́янка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм.

1. Тое, што і перастрэлка. Тры роты пяхотнага палка.. трапілі ў перапалку, наскочыўшы на засаду. Лынькоў.

2. перан. Крыклівая спрэчка, лаянка. Сямейная перапалка. □ Мароз з апушчанымі вачамі чакаў, пакуль скончыцца перапалка паміж Шэметам і Цмыгам. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Scharmützel

n -s, -

1) перастрэ́лка; суты́чка

ein ~ lefern — завяза́ць перастрэ́лку

2) перан. суты́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skirmish

[ˈskɜ:rmɪʃ]

1.

n.

1) мала́я збро́йная суты́чка, перастрэ́лка

2) спрэ́чка, сва́рка, ла́янка f.

2.

v.i.

1) ве́сьці суты́чкі, ваява́ць

2) спрача́цца, свары́цца, ла́яцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перепа́лка

1. (перестрелка) перастрэ́лка, -кі ж.; (стрельба) страляні́на, -ны ж.;

2. перен. перапа́лка, -кі ж.; (ссора) ла́янка, -кі ж.; сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапа́лка ж.;

1. (спрэчка) Streit m -(e)s, -e; Zank m -(e)s, Geplänkel n -s, - (сварка);

2. рэдк. (перастрэлка) Fuergefecht n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przeprawa

ж.

1. пераправа;

przeprawa przez rzekę — пераправа цераз раку;

2. перан. перастрэлка, перапалка;

ciężka przeprawa — цяжкая перапалка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymiana

ж.

1. замена, абмен;

wymiana zdań — абмен думкамі;

wymiana towarowa — тавараабмен;

2. лінгв. чаргаванне;

wymiana samogłosek — чаргаванне галосных;

wymiana ognia — перастрэлка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)