przestawić
зак. пераставіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Кілды́шыць ’тармасіць, валтузіць’ (Сцяшк.). Слова балт. паходжання. Параўн. літ. keldinti ’перасунуць, пераставіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перастаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да пераставіць (у 1–3 знач.).
•••
Ледзь ногі перастаўляць — тое, што і ледзь ногі цягнуць (гл. цягнуць).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przemeblować
зак. пераставіць мэблю; замяніць мэблю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перастано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. перастаўляць — пераставіць (у 1–3 знач.).
2. У матэматыцы — размяшчэнне (элементаў) у якім‑н. парадку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.
1. што. Паставіць на новае месца, пераставіць.
А. крэсла ўбок.
2. што. Адвесці ўбок, выставіць.
А. нагу.
3. каго-што. Звольніць, зняць; вызваліць ад выканання якіх-н. абавязкаў; пазбавіць магчымасці займацца якой-н. справай (уст.).
А. ад выканання абавязкаў.
4. што і без дап. Адста́віць! Каманда, якая азначае адмену папярэдняй каманды або загад спыніць што-н.
А. размовы ў страі!
|| незак. адстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ператасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.
1. што. Тасуючы, перамяшаць. Ператасаваць калоду карт.
2. Патасаваць яшчэ раз.
3. перан.; каго-што. Разм. Перамяшаць, размясціць іначай. Яна ператасавала тоўстую калоду пісем, падняла на яго вочы і развяла рукамі. Адамчык. Я спрабаваў перайначыць кампазіцыю, усё ператасаваць, пераставіць — не памагала. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
передви́нуть сов.
1. перасу́нуць; (переставить) пераста́віць;
2. (переместить) перамясці́ць;
3. перен. (на другую работу) пераве́сці;
4. перен. (сроки) перане́сці; см. передвига́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перастаўля́ць несов.
1. в разн. знач. переставля́ть; см. пераста́віць;
2. (што) дви́гать (чем), переставля́ть;
ледзь но́гі ~ля́е — едва́ нога́ми дви́гает, едва́ но́ги переставля́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перамясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак.
1. што. Перасунуць, пераставіць з аднаго на другое месца. Перамясціць шафу. Перамясціць тэлевізар. // Змяніць месцазнаходжанне чаго‑н. Перамясціць канцылярыю на другі паверх. Перамясціць палявы стан.
2. каго. Перавесці на працу ў другое месца, назначыць на новую пасаду. Перамясціць брыгаду на другую будоўлю.
3. што. Спец. Выкарыстаць іначай (капітал). Перамясціць крэдыты з прамысловасці ў сельскую гаспадарку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)