прегражда́ть несов. перагаро́джваць; (путь, проход) заступа́ць; перапыня́ць; (препятствовать) забараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

interrupt [ˌɪntəˈrʌpt] v. перапыня́ць, перабіва́ць;

Sorry to interrupt, John. Прабач, што перабіваю, Джон.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterbréchen

* vt перарыва́ць, перапыня́ць, перабіва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перапыня́цца несов.

1. прерыва́ться; см. перапыні́цца;

2. страд. прерыва́ться; приостана́вливаться; остана́вливаться, заде́рживаться; см. перапыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

terminate [ˈtɜ:mɪneɪt] v. fml канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца;

terminate a marriage касава́ць шлюб;

terminate a pregnancy перапыня́ць цяжа́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

будзі́ць, буджу́, бу́дзіш, бу́дзіць; незак.

1. каго-што. Перапыняць чый-н. сон, прымушаць прачнуцца.

Б. дзяцей у школу.

2. перан. Абуджаць што-н. у каго-н., выклікаць да жыцця, дзейнасці.

Б. успаміны.

|| зак. пабудзі́ць, -буджу́, -бу́дзіш, -бу́дзіць; -бу́джаны (да 1 знач.), прабудзі́ць, -буджу́, -бу́дзіш, -бу́дзіць; -бу́джаны (да 2 знач.) і разбудзі́ць, -буджу́, -бу́дзіш, -бу́дзіць; -бу́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intermit

[,ɪntərˈmɪt]

v.

спыня́ць (-ца), перапыня́ць (-ца); перарыва́ць (-ца)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

burst in

а) уварва́цца, рапто́ўна зьяві́цца

б) перапыня́ць, уме́швацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intercept [ˌɪntəˈsept] v.

1. перахо́пліваць;

intercept a letter перахапі́ць ліст

2. перапыня́ць (падачу святла, вады і да т.п.)

3. падслу́хваць, падслухо́ўваць (тэлефонную размову)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

discontinue

[,dɪskənˈtɪnju:]

v.

1) перарыва́ць, перапыня́ць; спыня́ць

2) касава́ць

3) спыня́цца; перарыва́цца, перапыня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)