◎ Плята́нне ’плот, пераплецены тонкімі пруцікамі’ (Жд. 3). У выніку кантамінацыі лексем сплятанне (< сплесці) і плот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзірвані́сты, ‑ая, ‑ае.

Пераплецены каранямі травы; пакрыты дзірваном. Дзірваністая глеба. □ Перад уяўленнем паўстае дзірваністы ўзмежак з вялізным і густым кустом шыпшыны. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

braided

[ˈbreɪdɪd]

adj.

1) пле́цены, спле́цены; запле́цены; перапле́цены

2) абшы́ты та́сьмай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пераблы́таны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераблытаць.

2. у знач. прым. Хаатычна перавіты, пераплецены. Пасмы чорных пераблытаных валасоў навіслі на самыя вочы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переви́тый

1. абві́ты, мног. паабвіва́ны, абкру́чаны, мног. паабкру́чваны;

2. перапле́цены, мног. папераплята́ны;

3. пераві́ты; см. переви́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плексігла́с

(ням. Plexiglas, ад лац. plexus = пераплецены + ням. Glas = шкло)

арганічнае празрыстае шкло, якое выкарыстоўваецца для зашклення самалётаў, аўтамабіляў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gebúnden

1.

part II ад bínden

*

2.

a перапле́цены

~e Energíe — фіз. патэнцыя́льная эне́ргія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карані́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З вялікай колькасцю добра развітых каранёў (пра расліны, дрэвы). Караністая расада.

2. Пакрыты, пераплецены каранямі дрэў (пра дарогу і пад.). Я націскаў, як толькі мог, на педалі, .. але ўсё роўна ўцячы ад дажджу не ўдалося, — дарога скрозь вузкая, караністая. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przeplatany

przeplatan|y

пераплецены;

siedzieć w ~ego — сядзець уперамежку (пра мужчын і жанчын)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзёран, ‑рну, м.

Верхні слой глебы, густа пераплецены карэннем травы. [Зямля] была рыхлая, і бяроза лёгка вывернулася, падняўшы на карэнні цэлы пласт дзёрну. Курто. // зб. Выразаныя з гэтага слоя кавалкі, якімі ўмацоуваюць адхоны, схілы і пад. А перад лаўкамі клапатлівай садоўніцкай рукой пароблены клумбы, абкладзеныя зялёным дзёрнам. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)