удостоверя́ться

1. упэ́ўнівацца; перако́нвацца;

2. страд. све́дчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przekonywać się

незак. пераконвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вразумля́ться страд. настаўля́цца на ро́зум; навуча́цца; утлума́чвацца; (убеждаться) перако́нвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

utwierdzać się

незак. умацоўвацца; пераконвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ула́мываться​I несов., страд. (к ула́мывать​I), уло́млівацца; угаво́рвацца; перако́нвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

assure [əˈʃʊə] v.

1. (of) запэ́ўніваць, упэ́ўніваць, перако́нваць

2. (oneself of smth.) упэ́ўнівацца, перако́нвацца

3. гарантава́ць, забяспе́чваць

4. BrE страхава́ць жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обла́мываться

1. абло́млівацца; см. облома́ться;

2. страд. абло́млівацца; уло́млівацца; угаво́рвацца; перако́нвацца; см. обла́мывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утвержда́ться

1. уст. (устанавливаться) устана́ўлівацца, усталёўвацца; (укрепляться) умацо́ўвацца, угрунто́ўвацца; (закрепляться) замацо́ўвацца;

2. (убеждаться) умацо́ўвацца, перако́нвацца;

3. страд. устана́ўлівацца, усталёўвацца; умацо́ўвацца, угрунто́ўвацца; замацо́ўвацца; зацвярджа́цца, сцвярджа́цца; перако́нвацца; каза́цца, гавары́цца; упэ́ўнівацца; см. утвержда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́ва, ‑ы. ж.

Тайнае пагадненне некалькіх асоб аб сумесных дзеяннях супроць каго‑, чаго‑н. для дасягнення пэўных палітычных мэт. Насельніцтва пачало ўсё больш і больш пераконвацца, што гэта дума з’яўляецца новай змоваю буржуазіі і самаўладства. Колас. // Тайны ўгавор, дамоўленасць. [Наталля:] Дык гэта ж і ёсць змова дваіх супроць трэцяга. Прычым, гэты трэці — чэсны чалавек. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

внуша́ться страд. выкліка́цца; абуджа́цца; усяля́цца, пасяля́цца, надава́цца; навява́цца; унуша́цца; навуча́цца; угаво́рвацца; намаўля́цца; перако́нвацца; см. внуша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)