roll call

пераклі́чка, праве́рка прысу́тнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Пераклічка, якая робіцца для праверкі наяўнасці людзей. Ранішняя паверка. Вячэрняя паверка. □ Сосны, як салдаты на паверцы, Пераклічку між сабой вядуць. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Námensaufruf

m -(e)s, -e вайск. пераклі́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паве́рка ж. (пераклічка) вайск., тс. перан. Appéll m -(e)s, -e;

на паве́рку разм. in Wírklichkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verlésung

f -, -en

1) чыта́нне ўслы́х, зачы́тванне, абвяшчэ́нне

2) пераклі́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufruf

m -(e)s, -e

1) за́клік, зваро́т

2) пераклі́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абязлі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Сістэма арганізацыі працы, пры якой адсутнічае асабістая адказнасць за даручаную работу, за прылады вытворчасці. // Тое, што робіць усіх роўнымі, пазбаўляе індывідуальных рыс і якасцей. [Анісімаў].. не хацеў, каб падлік выпрацоўкі ішоў цалкам па брыгадзе, — абязлічкі начальнік цэха не любіў. Шахавец. Па цэлым па Саюзе Бяжыць хай пераклічка: Ураўнілаўку руйнуйце, Касуйце абязлічку! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apel, ~u

м.

1. пераклічка;

stanąć do ~u — стаць на пераклічку;

2. заклік, адозва, зварот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábruf

m -(e)s, -e

1) адкліка́нне

2) пераклі́чка

3) (за)патрабава́нне

4) фін. выключэ́нне з абарачэ́ння (грашовых знакаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Appéll

m -s, -e

1) за́клік, зваро́т (an A – да каго-н.)

2) пераклі́чка, збор

den ~ ábhalten* — рабі́ць пераклі́чку

3) юрыд. апеля́цыя, пратэ́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)