przekładowy

przekładow|y

перакладны;

literatura ~a — перакладная літаратура

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арыгіна́льны

(лац. originalis = першапачатковы)

1) які з’яўляецца арыгіналам. сапраўдны, першапачатковы;

2) створаны самастойна, не запазычаны, не перакладны;

3) непадобны на іншых, самабытны, своеасаблівы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

translation [trænzˈleɪʃn] n.

1. перакла́д; перакладны́ тэкст;

a rough/literal/exact/synchro nous translation гру́бы/літара́льны/дакла́дны/сінхро́нны перакла́д;

make/do a transla tion рабі́ць перакла́д;

in translation у перакла́дзе

2. працэ́с перакла́ду; пераклада́нне

3. ператварэ́нне;

the translation of theory into practice ператварэ́нне тэо́рыі ў пра́ктыку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арыгіна́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца арыгіналам (у 1 знач.); сапраўдны, першапачатковы. Арыгінальны рукапіс.

2. Створаны самастойна; не запазычаны, не перакладны. Арыгінальнае мастацкае рашэнне. Арыгінальны рэпертуар. □ Цікавымі паэтычнымі творамі з’яўляюцца першыя арыгінальныя беларускія байкі. Казека.

3. Непадобны да іншых, самабытны. Арыгінальны падыход. □ Адчувалася, што.. ў.. [Чорнага] ёсць свежыя назіранні і сваё, арыгінальнае ўспрыманне свету. Барсток. [Ваброў:] — Я хачу толькі сказаць, калегі, што думка Івана Іванавіча вельмі арыгінальная. Гамолка. // Своеасаблівы, незвычайны. Нават форма цела ў ментуза надзвычай арыгінальная: вялікая, сплюснутая спераду галава, шырокая пашча з мясістымі, тоўстымі губамі, кароткія вусікі на падбародку. Матрунёнак. Твор [«Вялікае сэрца»] пачынаецца з арыгінальнай дэталі, якая адразу характарызуе галоўнага героя. Луфераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)