переры́ть сов.

1. (разрыть, перекопать целиком — обо всём, многом) пакапа́ць, перакапа́ць; (о животных) пары́ць, перары́ць, зрыць;

2. (переворошить) перакапа́ць;

переры́ть все бума́ги перакапа́ць усе́ папе́ры;

3. (заново) перакапа́ць;

4. (вырыть ров поперёк чего-л.) перакапа́ць;

переры́ть доро́гу перакапа́ць даро́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перака́пваць несов. (к перака́паць) перека́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перака́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакапа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перакапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перакапаць (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́пваць гл. перакапаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. перакопваць — перакапаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перары́ць разм. гл. перакапаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

durchstöbern

vt абшу́кваць, перакапа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przekopać

зак. пракапаць, перакапаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)