шара́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да шарахнуцца.

•••

Шарахацца ў бакі — раптоўна, рэзка мяняць свае погляды, перакананне адносіны да каго‑, чаго‑н., упадаючы ў крайнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Bestärkung

f -, -en умацава́нне, перакана́нне, пацвярджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tenet [ˈtenɪt] n. fml дагма́т, пры́нцып; перакана́нне;

the tenets of the Christian faith пры́нцыпы хрысція́нскай ве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́нцып, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асноўнае, зыходнае палажэнне якой-н. тэорыі, вучэння, навукі і пад.

Прынцып прававой дзяржавы.

Прынцыпы мастацтва.

2. Перакананне, погляд на рэчы.

Мець цвёрдыя жыццёвыя прынцыпы.

3. Асноўная асаблівасць канструкцыі чаго-н.

Гучнагаварыцелі зроблены па прынцыпе тэлефона.

◊

У прынцыпе — у асноўным, у агульных рысах.

Упрынцыпе я згодзен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суге́стыя, ‑і, ж.

1. Уздзеянне на волю чалавека з мэтай унушыць яму якія‑н. думкі, перакананне пачуцці.

2. Метад псіхатэрапіі — мэтанакіраванае ўздзеянне словам на псіхіку хворага пры яго лячэнні.

[Лац. suggestio — унушэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предубежда́ть несов., уст. настро́йваць (прадузя́та); се́яць (выкліка́ць) прадузя́тую (няпра́вільную) ду́мку (по́гляд, перакана́нне); перако́нваць напе́рад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vergewísserung, Vergewíssrung

f -, -en запэўненне, (за)све́дчанне, перакана́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúrede

f -, -n пара́да, перакана́нне; pl тс. угаво́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

preconceived [ˌpri:kənˈsi:vd] adj. прадузя́ты; які́ загадзя сфармірава́ўся (пра меркаванне, погляд, перакананне і да т.п.);

a preconceived opinion прадузя́тая ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)