Сукале́нка ’вузел у сцябле саломы’ (Касп.), сукале́нкі ’суставы пальцаў’ (Сл. ПЗБ, ЛА, 3), сукале́нца ’вузел кушчэння’ (Нас., Юрч. Вытв.), сукале́нцы ’тс’ (Сл. ПЗБ), ’калены сцябла’, ’нарасці на ніжняй частцы нагі ў пеўня’ (Нар. сл.), сукале́нца ’перагіб, сустаў’ (Бяльк.), сукале́нца, сукале́нны ’які мае шмат парасткаў, сучкоў’ (Нас.). Да калена (Борысь, Prefiks., 134), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
загі́б м разм, загі́н м Éinknickung f -, -en, Kníckung f (на паперы); Bíegung f -, -en, Krümmung f -, -en (выгіб, выгін);
2. перан Ábweichung f -, -en (ухіл); Überspítzung f -, -en, Übergriff m -(e)s, -e (перагіб)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)