перево́зчик пераво́зчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́лічнік, ‑а, м.

Перавозчык на яліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Перавозчык цяжкіх грузаў (разм.).

Л. прывёз дровы.

2. Парода дужых коней, на якіх перавозяць вялікі груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

waterman [ˈwɔ:təmən] n. (pl. -men) ло́дачнік, пераво́зчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пераво́зчыца, ‑ы, ж.

Жан. да перавозчык (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przewoźnik

м. перавозчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перепра́вщик разг. перапра́ўшчык, -ка м.; пераво́зчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вітадо́л ’балотная птушка-перавозчык (якая крычыць «ві- тадол»)’ (Бяльк.). Гукапераймальнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паро́мшчык, ‑а, м.

Перавозчык на пароме. Паром з адзінокай постаццю паромшчыка памалу адчаліў ад берага і пачаў павольны, здалёк ледзь прыкметны для вока рух. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fährmann

m -(e)s, -männer i -leute паро́мшчык, пераво́зчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)