перава́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перава́жу перава́жым
2-я ас. перава́жыш перава́жыце
3-я ас. перава́жыць перава́жаць
Прошлы час
м. перава́жыў перава́жылі
ж. перава́жыла
н. перава́жыла
Загадны лад
2-я ас. перава́ж перава́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час перава́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераважа́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пераважаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Найбольш пашыраны, распаўсюджаны; асноўны, пануючы. Пераважаючым у беларускай арфаграфіі з’яўляецца фанетычны прынцып пісьма. Юргелевіч. Крытычны рэалізм заваёўваў пазіцыі пераважаючага напрамку ў літаратуры. Казека.

3. Дзеепрысл. незак. ад пераважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Вакол царствавала цішыня.

|| наз. ца́рстваванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prädominíeren

vt пераважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórwiegen

* vi пераважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Перава́жваць ’навязваць (карову) у іншым месцы’, пераважа́ць ’тс’ (Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. pérvedžioti ’пераводзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

outweigh

[,aʊtˈweɪ]

v.t.

1) пераважа́ць, быць цяжэ́йшым

2) пераважа́ць ва́ртасьцю, ва́жнасьцю або́ ўплы́вам; браць верх над чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórwalten

vi пераважа́ць; панава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dominate [ˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць; панава́ць; дамінава́ць;

The cathedral dominates the city. Сабор узвышаецца над горадам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

predominate [prɪˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць, панава́ць, дамінава́ць;

predominate over smb./smth. панава́ць над кім-н./чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)