гее́на, -ы, ж.

У рэлігіі: месца вечных мук грэшнікаў; пекла.

|| прым. гее́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

inferno [ɪnˈfɜ:nəʊ] n. fml пе́кла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пяке́льны, -ая, -ае.

1. гл. пекла.

2. перан. Вельмі моцны, а таксама нясцерпны (пра што-н. непрыемнае; разм.).

Пякельная спёка.

П. боль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гее́на

(гр. geenna, ад ст.-яўр. gehinnom = пекла)

кніжн. пекла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гее́на, ‑ы, ж.

Кніжн. уст. Пекла.

[Грэч. geena.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параджэ́нне ср. порожде́ние; исча́дие;

п. пе́кла — исча́дие а́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраме́тны, -ая, -ае.

1. Пякельны, такі, як у пекле.

2. перан. Незвычайны па ступені праяўлення.

Апраметная цемра.

3. у знач. наз. апраме́тная, -ай, ж. Пекла, падземнае царства.

Праваліцца ў апраметную.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ад м., миф., перен. пе́кла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́рбер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду (кніжн.).

Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраме́тная ж. (пекла) Hölle f -, Únterwelt f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)