педа́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да педант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

formalist​1 [ˈfɔ:məlɪst] n. фармалі́ст; педа́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prig [prɪg] n. педа́нт; фармалі́ст; самазадаво́лены чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pedant

м. педант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pedánt

m -en, -en педа́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Prinzípi¦enreiter

m -s, - разм. педа́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

skrupulat

м. педантычны чалавек, педант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

педанты́чны

(ад педант)

строгі ў выкананні ўсіх запатрабаванняў, надзвычай дакладны і акуратны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мудраге́ль ’круцель, хітрун, шэльма’, ’выдумшчык’, ’разумнік’ (ТСБМ, Нас., Гарэц.), ’дзівак, камедыянт’ (КЭС, лаг.), ’мудрэц, педант’ (кобр., КЭС). Укр. мудраге́ль, мудраг̌ель. Польск. mędrohel, mudrahel з укр. (Варш. сл., 2, 934). Міхневіч (БЛ, 1, 72) выдзяляе нізку суфіксаў ‑ага, ‑ель. Можна, аднак, разглядаць бел. мудрагель як кантамінаванае ўтварэнне ад экспрэсіўных: бел. ⁺мудра́га (< mǫdręga) і польск. mędrala, mądrela.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)