пая́льник техн. пая́льнік, -ка м., уст. літава́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

solderer

[ˈsɑ:dərər]

n.

пая́льнік, літава́льнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lötkolben

m -s, - пая́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для напальвання. Напальная печ. □ Паклаўшы паяльнік на печ, .. [Захарэвіч] далучаў да прыёмніка правады анодных і напальных батарэй. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

1. Нагрэць вельмі моцна, больш, чым трэба. Перагрэць паяльнік. Перагрэць рухавік.

2. Спец. Нагрэць вышэй тэмпературы кіпення адпаведнай вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schnéidbrenner

m -s, - тэх. раза́к, рэ́зальны пая́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)