обшлёпать сов., прост. збузава́ць; (истрепать) абшарпа́ць, пашарпа́ць, абадра́ць, мног. паабдзіра́ць, падра́ць; (загрязнить) запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пашарпа́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пашарпаць.
2. у знач. прым. Які знасіўся, падраўся ў выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Побач стаяў пашарпаны .. чамадан, па рагах абабіты жоўтаю скураю.. Броўка. Іван быў страшны: яшчэ больш ссутулены, бледны, у пашарпаным адзенні. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрепа́ть сов.
1. разг. растрапа́ць, пашарпа́ць, падра́ць;
2. (взлохматить, взъерошить) разг. растрапа́ць, раскудла́ціць;
3. (лён, пеньку) растрапа́ць, атрапа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
roztargać
зак.
1. разадраць, пашарпаць;
2. раскудлаціць;
roztargać włosy — раскудлаціць валасы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перетрепа́ть сов.
1. (лён, коноплю и т. п.) с.-х. ператрапа́ць, патрапа́ць;
2. (износить) прост. знасі́ць, збузава́ць; паша́рпаць; падра́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм.
1. Змучыць, стаміць, водзячы з месца на месца або прымушаючы прыходзіць куды‑н. — Праз цябе яны і мяне зацягалі па допытах. Крапіва.
2. Занасіць, пашарпаць пры працяглым выкарыстанні. Зацягаць адзежу. // перан. Часта карыстаючыся, апошліць, зрабіць збітым, трывіяльным. Песня, якую не зацягала, не затаптала казарма, народная песня, якая вышэй за ўсе войны, — гучыць пераможным маршам. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
potargać
зак.
1. пашматаць, пашарпаць, падраць;
2. za co патузаць;
3. (пра валасы) раскудлаціць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)