тыфо́н, ‑а, м.

У грэчаскай міфалогіі — стогаловая агнядышная пачвара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хімера,

міфалагічная пачвара; фантазія.

т. 17, с. 19

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кики́мора

1. фольк. пачва́ра, -ры ж., обл. мара́, -ры ж.;

2. перен., шутл. пачва́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васілі́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Жывёліна з роду яшчарак з доўгім хвастом і грэбенем на спіне, жыве ў трапічнай Амерыцы.

2. Казачная пачвара, змей, ад позірку якога гіне ўсё жывое.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ogre [ˈəʊgə] n.

1. веліка́н-людае́д (у казках)

2. жахлі́вы чалаве́к, пачва́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

монстр

(фр. monstre, ад лац. monstrum = пачвара)

пачвара, страшыдла (аб тым, што здзіўляе сваёй незвычайнасцю, памерамі і г.д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Hydra

гідра (міталягі́чная дзевяцігало́вая пачва́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Úngeheuer

n -s, -

1) пачва́ра, страшды́ла

2) вы́людак, пачва́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

monstrum

н. пачвара, страшыдла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczwara

ж. пачвара; страхоцце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)