matchbox

[ˈmætʃbɑ:ks]

n.

па́чак запа́лак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.

Пачак сухароў.

Малочныя сухары.

2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).

Не чалавек, а с.

|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zigaréttenpackung

f -, -en па́чак цыгарэ́т [папяро́саў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

па́чка ж.

1. па́чак, -чка м.; (связка) вя́зка, -кі ж.; кі́па, -пы ж.;

па́чка пече́нья па́чак пячэ́ння;

па́чка пи́сем кі́па лісто́ў;

2. в др. знач. па́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

packet

[ˈpækət]

n.

1) паке́т -а, малы́ па́чак, скру́так -ка m.

a packet of cigarettes — па́чак цыгарэ́таў

2) пашто́вы карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plik, ~u

м.

1. пачак; звязка;

plik papierów — пачак дакументаў;

2. камп. файл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

суха́р, -ра́ м., в разн. знач. суха́рь;

па́чак ~ро́ў — па́чка сухаре́й;

кабіне́тны с. — кабине́тный суха́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Папу́ша ’скрутак тытунёвага лісця’ (ТСБМ, Сцяшк., Янк. 1, Мат. Гом., Ант, 224; Інстр. III), папу́шка ’пачак чаю або тытуню’ (Касп.), папу́ха ’папуша’ (ТС), папу́ха, папу́ша ’скрутак якога-небудзь лісця; пачак паперы’ (Сл. ПЗБ). Рус. дыял. папу́ха, папу́ша, укр. папу́ша, польск. papusza. З рум. papuşa ’звязка’ (Фасмер, 3, 195; Праабражэнскі, 2, 16).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Па́чка, пачо́к (м. р.) ’пачак’, ’пасылка’ (ТСБМ, Сцяшк.) ’група’ (ТС). Да па́чак (гл.).

Пачка́ ’нырка’ (браг., Мат. Гом.). Да почка. Параўн. рус. почка ’нырка’, якое з печь ’пячы’, як каш. povarka < прасл. variti ’варыць’. Націск на ‑ka, відаць, пад уплывам укр. мовы (параўн. по́чки, Р. скл. почо́к ’ныркі’, ’насенне гарбуза’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папяро́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да папяросы, папярос. Папяросны дым. Папяросны акурак.

2. Прызначаны для папярос, для вырабу папярос. Папяросны пачак. Папяросны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)